Het heeft lang geduurd voordat ik er persoonlijk achter kwam dat ik een aanzienlijk deel van mijzelf moedwillig thuisliet. ⁣

Toen ik jaren geleden de samenvatting van mijn persoonlijkheidstest (je weet wel zo eentje met 4 kleuren) las, was ik met stomheid geslagen. En bovenal was ik helemaal niet blij met wat ik las. ⁣
Het ging over een zorgzame, intuïtieve vrouw op zoek naar vertraging en verbinding. Zo’n beetje alles waar geen ruimte voor was binnen de organisatie. Althans, zo voelde het.⁣

Het was hetzelfde moment waarop ik besloot die andere kant van mezelf wél te leren kennen, stap voor stap ruimte te geven en nog weer later mocht ‘ze’ ook mee naar kantoor ?⁣

Ik heb geleerd wat mijn authentieke (vrouwelijke en mannelijke) waarden zijn en heb de kracht van mijn intuïtie (her)ontdekt. Samen met mijn analytisch vermogen vormen zij de basis van mijn beslissingen. ⁣

Kom jij als je volledige zelf naar je werk? ⁣

Het is belangrijk om te realiseren dat het onderdrukken van deze delen van onszelf gewoonweg niet gezond is. Door een deel van jezelf te verwaarlozen, raak je verwijderd van wie je in de kern bent, met alle gevolgen van dien. Denk hierbij aan stress, een laag zelfbeeld, burn-out en een gebrek aan motivatie.⁣

Daarom is het essentieel dat:⁣
1) Jij weet wie jij bent en wat jouw waarden zijn⁣
2) We samen een werkomgeving te creëren waarin iedereen zich veilig voelt om volledige zichzelf te zijn. Dit kan door open communicatie, het stimuleren (én serieus uitvoeren) van diversiteit en inclusie, en bovenal het waarderen van ieders verschillende talenten en eigenschappen.⁣

Uiteindelijk zorgt het tonen van ons complete zelf niet alleen voor meer voldoening in ons werk, maar ook voor een positieve werkcultuur waarin iedereen zich gewaardeerd en geaccepteerd voelt.⁣

Aan leiderschapsstijlen geen gebrek namelijk. Je kunt er zelfs voor kiezen om gedurende de dag een vers setje aan te trekken. ?⁣
⁣
Leiderschap is er in alle soorten en maten en welke het beste bij jou of je organisatie past, hangt van veel verschillende facetten af. (situatie, persoonlijkheden, fases). Beweren dat een leiderschapsstijl per definitie beter is dan een andere heeft dan ook weinig zin. ⁣
⁣
Wat wél zin heeft, is kijken naar hoe we leiderschap benaderen. Naar mijn mening vragen de uitdagingen van deze tijd namelijk om een meer vrouwelijke benadering van leiderschap. ⁣
De mannelijke benadering, met de focus op doelstellingen, het uitvoeren van plannen en het bijstellen van organisatiestrategieën adhv externe factoren, is altijd zeer succesvol geweest en hebben de zakenwereld ver gebracht, maar of deze benadering op zichzelf nog geschikt is voor de toekomst is zeer de vraag. ⁣
⁣
Ik denk het niet. ⁣

Het kunnen omgaan met hedendaagse complexiteit en onzekerheid vraagt om een meer vrouwelijke benadering van leiderschap, waarin de nadruk wordt gelegd op samenwerking, empathie, flexibiliteit en het creëren van een inclusieve en ondersteunende werkomgeving. Door deze eigenschappen te omarmen, kunnen leiders beter inspelen op veranderingen, teamleden inspireren en motiveren, en een positieve impact hebben op zowel de organisatie als de maatschappij. ⁣

Moet de mannelijke benadering dan ook meteen overboord?

Absoluut niet! Het is belangrijk om te erkennen dat zowel mannelijke als vrouwelijke benaderingen van leiderschap waardevol zijn en elkaar aanvullen. Door een juiste combinatie van mannelijke en vrouwelijke leiderschapsprincipes kunnen organisaties profiteren van diverse perspectieven en vaardigheden. Het gaat erom een gebalanceerde mix te vinden die past bij de specifieke behoeften en uitdagingen van de tijd en organisatie.⁣
⁣
Benieuwd naar de juiste combinatie voor jouw organisatie? Laten we bellen! >>https://lnkd.in/e2rCdP_G
⁣